آموزشی

آیا ایرپاد سرطان زا است؟ بررسی ۵ واقعیت علمی!

در ادامه از دیدگاه علمی بررسی می‌کنیم که آیا ایرپاد سرطان زا است؟

اینتین – با گسترش روزافزون استفاده از هدفون های بلوتوثی مانند ایرپاد (AirPods) در ایران و جهان، نگرانی هایی در مورد تأثیر امواج رادیویی (RF-EMF) که مستقیماً در مجاورت مغز قرار می گیرند، مطرح شده است. در این مطلب، ۵ واقعیت مهم و تأییدشده در مورد ایمنی ایرپاد و امواج RF را بررسی می کنیم تا بتوانید با اطمینان بیشتری از فناوری خود استفاده کنید.

۱. بلوتوث یک پرتو «غیر یونیزه» است و توان آن بسیار پایین است
مهم ترین واقعیت در مورد ایمنی ایرپادها، نوع پرتو تولیدشده توسط آن هاست. بلوتوث از میدان های الکترومغناطیسی فرکانس رادیویی (RF-EMF) استفاده می کند که در گروه پرتوهای غیر یونیزه (Non-Ionizing Radiation) قرار می گیرند.

تفاوت پرتوها: پرتوهای یونیزه کننده (مانند اشعه ی ایکس یا گاما) قدرت کافی برای شکستن پیوندهای شیمیایی DNA و ایجاد آسیب مستقیم سلولی و سرطان زایی دارند. اما پرتوهای غیر یونیزه، مانند بلوتوث، وای فای و امواج رادیو، این قدرت را ندارند.
توان پایین: ایرپادها از فناوری بلوتوث در کلاس های پایین استفاده می کنند که توان خروجی آن ها بسیار ناچیز و در حد چند میلی وات است.
برای مثال: به طور معمول، توان خروجی ایرپاد تا ۱۰۰ برابر کمتر از حداکثر توان خروجی یک تلفن همراه در هنگام تماس است. این تفاوت توان، نقش حیاتی در تعیین میزان ایمنی دستگاه ها دارد.

۲. میزان جذب تابش (SAR) ایرپاد بسیار کمتر از حد مجاز است
یکی از معیارهای اصلی سنجش ایمنی دستگاه های وایرلس، نرخ جذب ویژه (SAR) است که نشان می دهد بافت بدن انسان در معرض امواج چقدر انرژی جذب می کند.

استاندارد جهانی: سازمان هایی مانند کمیسیون بین المللی حفاظت در برابر پرتوهای غیر یونیزه (ICNIRP) و کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا (FCC)، میزان حداکثر مجاز SAR را تعیین کرده اند.
میزان SAR ایرپاد: طبق پرونده های عمومی اپل در FCC، نرخ جذب ویژه (SAR) ایرپادها برای هر گوشی در حدود ۰.۰۷ تا ۰.۰۹ وات بر کیلوگرم (W/kg) اندازه گیری شده است.
مقایسه SAR: در حالی که حداکثر حد مجاز SAR در آمریکا ۱.۶ وات بر کیلوگرم است، ایرپادها با فاصله ی بسیار زیاد، کمتر از این حد مجاز عمل می کنند. این میزان حتی بسیار کمتر از میزان جذب امواج توسط خود تلفن همراه در هنگام مکالمه است.
برای مثال: اگر نگران هستید، در واقع استفاده از ایرپاد برای مکالمه، بدن شما را در معرض تابش کمتری نسبت به نگه داشتن مستقیم تلفن همراه در کنار گوش قرار می دهد. زیرا ایرپاد فقط به اندازه ی کافی نیرو برای ارتباط با گوشی شما نیاز دارد، در حالی که گوشی باید به دکل مخابراتی دورتر متصل شود.

۳. سازمان های بین المللی سلامت، خطری را تأیید نکرده اند
علی رغم شایعات و نامه ی اعتراضی که چند سال پیش توسط برخی دانشمندان امضا شد، هیچ یک از سازمان های معتبر جهانی، استفاده ی عادی از ایرپاد یا دستگاه های بلوتوثی کم توان را خطرناک اعلام نکرده اند.

موضع سازمان جهانی بهداشت (WHO): WHO پس از بررسی های گسترده، اعلام کرده است که “تاکنون هیچ مدرکی برای نتیجه گیری قطعی در مورد مضر بودن مواجهه با میدان های الکترومغناطیسی سطح پایین بر سلامت انسان یافت نشده است.”
هدف اصلی استانداردها: استانداردها و محدودیت هایی مانند ICNIRP صرفاً برای جلوگیری از اثرات گرمایی (Thermal Effects) مضر بر بافت ها تنظیم شده اند، نه سرطان زایی.
برای مثال: آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (IARC) وابسته به WHO، پرتوهای RF-EMF را در گروه “احتمالاً سرطان زا” (Group 2B) طبقه بندی کرده است. جالب است بدانید که سبزیجات ترشی و آلوئه ورا نیز در همین گروه قرار دارند! این طبقه بندی صرفاً به معنای وجود شواهد محدود و نه قطعیت است.

۴. تحقیقات علمی ارتباط مستقیمی با سرطان پیدا نکرده اند
بیشتر نگرانی های عمومی ناشی از عدم درک صحیح از مکانیسم اثر پرتوها است. بافت مغز، که اغلب در این نگرانی ها هدف قرار می گیرد، در برابر پرتوهای غیر یونیزه مقاوم است.

مطالعات بلندمدت: مرور سیستماتیک مطالعات انسانی، از جمله تحقیقاتی که توسط WHO تأیید شده اند، هیچ ارتباط معنی دار آماری میان استفاده از دستگاه های وایرلس (از جمله تلفن های همراه و هدست های بلوتوثی) و افزایش ریسک سرطان هایی مانند تومور مغزی، لوسمی یا لنفوم نشان نداده اند.
انرژی ناکافی: پرتوهای بلوتوث انرژی کافی برای شکستن پیوندهای DNA در سلول ها را ندارند؛ یعنی مکانیسم شناخته شده ی سرطان زایی از این طریق فعال نمی شود.
برای مثال: اگر هدف شما کاهش کلی مواجهه با پرتوهاست، پزشکان به جای کنار گذاشتن ایرپاد، توصیه می کنند تماس های تلفنی طولانی مدت را با استفاده از اسپیکر یا هدفون های وایرلس انجام دهید تا گوشی موبایل (با توان بالاتر) از بدن دور بماند.
۵. راهکارهای کاربردی برای کاهش حداکثری مواجهه (برای نگرانی های بیشتر)
اگر با وجود شواهد علمی، همچنان تمایل به کاهش حداکثری مواجهه با هر نوع پرتو رادیویی دارید، می توانید این عادات ساده و کاربردی را در پیش بگیرید:

استراحت های دوره ای: برای مکالمات و گوش دادن های بسیار طولانی، ایرپاد را از گوش خارج کرده و به ریه ها و مغز خود استراحت دهید.
حالت پرواز (Airplane Mode): زمانی که فقط برای گوش دادن به موسیقی ذخیره شده از ایرپاد استفاده می کنید، گوشی خود را در حالت پرواز قرار دهید. در این حالت، گوشی و ایرپاد کمترین تابش را خواهند داشت.
فاصله از بدن: گوشی تلفن همراه را در هنگام خواب یا در جیب های نزدیک به بدن (به خصوص در خانم های باردار) نگهداری نکنید، زیرا بیشترین تابش از خود گوشی اصلی ساطع می شود.

نتیجه گیری
بر اساس اجماع علمی سازمان های معتبر سلامت جهانی، هیچ مدرک مستحکمی وجود ندارد که ثابت کند ایرپاد یا هدفون های بلوتوثی با توان کم، باعث افزایش ریسک سرطان می شوند. این دستگاه ها به طور کامل از محدودیت های ایمنی تعیین شده توسط نهادهای نظارتی تبعیت می کنند. با این حال، استفاده ی متعادل و در نظر گرفتن اصول ساده ی کاهش مواجهه، می تواند آرامش خاطر بیشتری برای شما به ارمغان بیاورد.

منبع | دلگرم

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا