با بیوگرافی کامل عباس جمشیدی فر در ادامه مطلب همراه ما باشید.
اینتین – عباس جمشیدی‌فر متولد ۱۷ شهریور ۱۳۵۹ در تهران، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون است. او فارغ‌التحصیل کارشناسی رشته تئاتر بوده و قد او ۱۶۵ سانتی‌متر است. پدرش هادی جمشیدی‌فر نام دارد و خودش درباره‌ی اصالت خانوادگی‌اش چیزی نگفته است.
جمشیدی‌فر از نوجوانی به بازیگری علاقه داشت و از ۱۵ سالگی به کلاس‌های استاد حمید سمندریان رفت. در سال ۱۳۷۷ وقتی تنها ۱۷ سال داشت، با اجرای تئاتر به‌صورت حرفه‌ای وارد عرصه هنر شد. نخستین حضور او در تلویزیون با سریال «روزگار خوش حبیب آقا» به کارگردانی مهدی مظلومی در سال ۱۳۸۶ رقم خورد. پس از آن در نوروز ۸۷ در مجموعه «پیامک از دیار باقی» به کارگردانی سیروس مقدم بازی کرد و کم‌کم به چهره‌ای آشنا در قاب تلویزیون تبدیل شد.
شهرت اصلی عباس جمشیدی‌فر با سریال «سه‌دونگ سه‌دونگ» در ماه رمضان رقم خورد؛ مجموعه‌ای طنز که باعث شد مردم او را به‌عنوان یکی از بازیگران توانمند کمدی بشناسند. اوج محبوبیتش نیز با بازی در نقش «کریم فرجام» سرایدار پرورشگاه در سریال «بچه مهندس» بود؛ نقشی که باعث شد چهره‌ای صمیمی، بامزه و دوست‌داشتنی از او در ذهن مخاطبان شکل بگیرد.
عباس جمشیدی‌فر علاوه بر تلویزیون، در چند فیلم سینمایی هم بازی کرده است. نخستین حضورش در سینما با فیلم «دیوار» در سال ۱۳۸۶ بود که گلشیفته فراهانی نیز در آن حضور داشت.
در زندگی شخصی، او سال‌ها پیش با فریبا امینیان، بازیگر تئاتر ازدواج کرد، اما این ازدواج بدون فرزند بود و در نهایت به جدایی انجامید. جمشیدی‌فر در سال ۱۴۰۱ برای دومین بار ازدواج کرد، اما جزئیاتی از همسر جدیدش منتشر نشده است.
او از دوران کودکی به موسیقی سنتی و ساز سنتور علاقه داشت و اولین بار پدرش برایش سنتور خرید. پدر او نقش مهمی در شکل‌گیری روحیه‌ی طنز و شوخ‌طبعی‌اش داشت. خودش درباره‌ی این موضوع گفته است: «اگر الان هرچه از کمدی دارم، مدیون پدرم هستم. پدرم همیشه با واکنش‌های بامزه و انرژی‌اش باعث خنده جمع می‌شد.»
عباس جمشیدی‌فر در کنار بازیگری، دستی هم در نویسندگی دارد و تاکنون چند فیلمنامه نوشته است. او می‌گوید نوشتن برایش نوعی آرامش است و تلاش می‌کند در این زمینه بیشتر بیاموزد. در سال‌های ۹۱ و ۹۲ نیز تجربه‌ی حضور در رادیو را داشت و معتقد است حس خاصی دارد وقتی پشت میکروفن قرار می‌گیرد و برای مردم صحبت می‌کند.
جمشیدی‌فر علاقه زیادی به کار کمدی دارد و معتقد است بازی در نقش طنز بسیار دشوار است، با این حال دوست دارد نقش‌های جدی را هم تجربه کند. او در سال ۱۴۰۰ با بازی در نقش «اخوان» در سریال «زخم کاری» نشان داد که توانایی بالایی در ایفای نقش‌های دراماتیک و جدی دارد و در آستانه چهل‌سالگی به پختگی هنری رسیده است.
از افتخارات او می‌توان به دریافت جایزه اول بازیگری از جشنواره تئاتر فجر برای نمایش «چنان دل کندم» به کارگردانی جواد عزتی در سال ۱۳۷۹اشاره کرد. همچنین جایزه دوم بازیگری برای نمایش «دختر انار» در سال ۱۳۸۰ ، جایزه سوم برای نمایش «دن کیشوت» در سال ۱۳۸۲ و جایزه سوم برای نمایش «آندورا» در سال ۱۳۹۴ را نیز در کارنامه دارد.
او درباره‌ی خصوصیات شخصی‌اش گفته است که در گذشته گاهی عصبانی می‌شده، اما سال‌هاست روی کنترل خشم خود کار کرده و تلاش می‌کند آرام‌تر باشد. از فضای مجازی چندان خوشش نمی‌آید و می‌گوید: «با اینکه صفحه‌ام را حذف نکردم اما دوست دارم این فضا کلاً حذف شود، چون به‌نظرم بیشتر از فایده، آسیب دارد.»
عباس جمشیدی‌فر از ترس‌هایش نیز گفته است: «قبلاً از تاریکی می‌ترسیدم، ولی روی آن کار کردم. اما هنوز ترس از آینده و از دست دادن عزیزانم را دارم؛ ترسی که هر انسانی ممکن است تجربه کند.»
او خود را عاشق موسیقی ایرانی می‌داند و اگر دوباره متولد شود، ترجیح می‌دهد رهبر ارکستر باشد. بزرگ‌ترین افتخار زندگی‌اش را کسب مقام اول بازیگری در جشنواره تئاتر فجر می‌داند؛ روزی که هیچ‌گاه فراموشش نخواهد کرد.
عباس جمشیدی‌فر امروز یکی از چهره‌های شناخته‌شده و محبوب تلویزیون ایران است که با پشتکار، صداقت و استعدادش توانسته مسیر خود را از تئاتر تا سینما و تلویزیون طی کند. او همچنان در آثار مختلف حضور دارد و امیدوار است بتواند در آینده نقش‌های متفاوت‌تری را تجربه کند.
