موسیقی غرب پیشرفت و جایگاه خود را مدیون موزیسین‌هایی همچون یوهان سباستین باخ، لودویگ بتهون، ولفگانگ آمادئوس موتسارت و غیره است که هریک به‌نوبه خود نقش به‌سزایی در رشد موسیقی دوران‌های مختلف داشتند.
اینتین – موسیقی غرب پیشرفت و جایگاه خود را مدیون موزیسین‌هایی همچون یوهان سباستین باخ، لودویگ بتهون، ولفگانگ آمادئوس موتسارت و غیره است که هریک به‌نوبه خود نقش به‌سزایی در رشد موسیقی دوران‌های مختلف داشتند. برای آشنایی با یکی از این موزیسین‌های شگفت‌انگیز، یوهان سباستین باخ، ادامه مطلب را مطالعه کنید؛ در این بخش از ستاره نکات برجسته زندگی باخ را برای‌تان آورده‌ایم.
یوهان سباستیان باخ کیست؟
تاریخ تولد یوهان سباستیان باخ در منابع معتبر ۲۱ مارس ۱۶۸۵ در آلمان ذکر شده است. وی آهنگساز، نوازنده ارگ و هارپسیکورد بود. قطعه های موسیقی یوهان سباستیان باخ که با نهایت استعداد، ذوق، توانمندی و دقت ساخته شده، همواره در طول تاریخ علاقه‌مندان بسیاری را به سمت سبک موسیقی او جذب نموده است. باخ موسیقی دوره‌ی باروک را به اوج رسانید و آثارش کلیه دسته آواز‌ها، ارکستر‌ها و دیگر موسیقی‌های دوره‌ی باروک را شامل می‌شود. چیزی که باخ ارائه داد غنی کردن موسیقی آلمان با فنون کنترپوان بود.
خانواده باخ
جالب است بدانید خاندان باخ در مدت ۲۰۰ سال توانست دوازده نوازنده و آهنگساز توانا را تربیت کند. درباره والدین باخ گفته می‌شود که پدر او، یوهان آمبروزیوس باخ، نوازنده‌ی چیره دست ویولن و ترومپت‌زن دربار و رهبر گروه نوازندگان شهر آیزناخ (در آلمان) بود و تنظیم موسیقی غیرروحانی و موسیقی کلیسا را نیز بر عهده داست. عموهای باخ نیز به‌صورت حرفه‌ای موسیقی کار می‌کردند؛ از ارگ نوازی در کلیسا گرفته تا نوازنده‌ی دسته‌ی موسیقی و آهنگسازی.
مادر سباستین باخ در سال ۱۶۹۴ از دنیا رفت و پدرش نیز یک سال بعد از آن درگذشت. سباستین که تنها شده بود، در کنار برادر بیست و چند ساله‌اش به نام یوهان کریستف باخ که ارگ نواز بود، بزرگ شد. او تحت تعلیم برادرش قرار گرفت و در منزل او به مطالعه و اجرای موسیقی پرداخت و با آثار بزرگان موسیقی جنوب آلمان مثل پاکلبل و فروبرگر آشنا شد.
باخ کوچک که احتمالا ناظر و دستیار فرایند تعمیر و نگهداری ارگ‌ها بود، برای فعالیت حرفه‌ای تمام عمر خود به‌عنوان مشاور ساخت و بازساخت ارگ‌ها و آهنگسازی و نوازندگی ارگ و هارپسیکورد، پیش‌زمینه پیدا کرد.
تحصیلات یوهان سباستین باخ
سباستین باخ در سن ۱۴ سالگی در مدرسه معتبر سنت میکائیل در لونه برگ آلمان کمک‌هزینه‌ی تحصیلی دریافت کرد و علاوه‌بر خوانندگی به عنوان کاپلا در دسته‌ی کر، نواختن ارگ سه صفحه کلیدی و هارپسیکورد هم بر عهده او بود. او با ارگ‌نوازان شهر‌های نزدیک آنجا ملاقات‌هایی داشت و حتی برای شنیدن ارگ نوازی راین کن فاصله‌ی صد کیلومتری تا هامبورگ را با پای پیاده طی کرد.
باخ در ژانویه‌ی ۱۷۰۳ بعداز فارغ التحصیلی در شهری بزرگ در تورین گن به عنوان نوازنده‌ی درباری برگزیده شد.
به شهرت رسیدن باخ
یوهان باخ طی اقامت هفت ماهه‌اش در وایمار در نواختن ساز‌های کلاویه‌ای توانا و مشهور شد. به همین دلیل از او خواستند که ارگ جدید کلیسای بونیفاسیوس در آرنشتات را بررسی کرده و بنوازد. در همین دوران باخ شروع کرد به ساخت تصنیف‌هایی برای ارگ مثل قطعه مشهور یوهان سباستیان باخ توکاتا و فوگ در ر مینور.
ازدواج و فرزندان سباستین باخ
در سال ۱۷۰۷ سمت ارگ‌نوازی در کلیسای سنت بلاسیوس کیرشه در مول هاوزن را به باخ دادند. باخ چهار ماه پس از نقل مکان به مول هاوزن با دختر پسر عموی پدرش به نام ماریا باربارا ازدواج کرد. باخ و همسرش صاحب هفت فرزند شدند که چهارتای آن‌ها به بزرگسالی رسیدند و همگی از آهنگسازان سبک مصنوع روکوکو در سبک باروک شدند.
ازدواج دوم باخ
همسر نخست باخ، ماریا باربارا در هفتم ماه ژوئیه ۱۷۲۰ به‌صورت ناگهانی فوت کرد. باخ یک سال پس از آن با آنا ماگدالنا ویلکه که خواننده‌ای جوان و مستعد با صدای سوپرانو بود ازدواج کرد و از همسر دومش صاحب سیزده فرزند شد.
فعالیت‌های باخ
باخ پس از مدت کمتر از یک سال که در مول‌هاوزن زندگی کرد، این شهر را به مقصد وایمار ترک نمود. در همین شهر بود که دو فرزند مستعد باخ در موسیقی، ویلهلم فریدمان و کارل فیلیپ امانوئل، به دنیا آمدند. در همین دوران باخ دورانی پر از موفقیت را پشت سر می‌گذاشت. آثاری برای ساز‌های کلاویه‌ای ارائه داد و از موسیقیدانان ایتالیایی مانند ویوالدی، کورللی و تورللی تاثیر گرفت و تکنیک‌هایی مانند ریتم‌های پر جنب و جوش و حالت‌های هارمونیک را از آن‌ها یاد گرفت.
هم‌چنین به بازنویسی کنسرتو‌های ویوالدی برای هارپسیکورد و ارگ پرداخت. باخ در وایمار فرصت نواختن ارگ و تصنیف آثاری برای این یاز را داشت. تصنیف آثار قوی باخ، که استاد فنون کنترپوانی بود، در شکل فوگ در وایمار آغاز شد. آثار باخ در وایمار نشانگر گسترش اشتیاق وی و تبدیل شدن او از یک نوازندهٔ صِرف به آهنگسازی واقعی بود.
رهبری باخ
یوهان سباستین باخ که بیشتر سال‌های دهه ۱۷۲۰ را صرف تصنیف کانتات‌ها نموده بود، رپرتوار عظیمی از موسیقی کلیسایی را برای دو کلیسای اصلی لایپزیک فراهم کرد. اکنون وی علاقه‌مند بود که تصنیفات و اجرا‌های خود را از مرز‌های موسیقی آیین عبادی گسترده‌تر سازد. در ماه مارس ۱۷۲۹، او به رهبری «کالج موسیقی»، گروه نوازندگان موسیقی غیرروحانی که در سال ۱۷۰۱ به‌وسیلهٔ دوست باخ، گئورگ فیلیپ تلمان، بنیان نهاده شده بود، برگزیده شد.
از آن پس در طی چندین سال لطافت قوی موسیقی باخ و توانایی زیادش در موسیقی او را به عنوان یکی از بزرگ‌ترین آهنگسازان غرب در موسیقی تُنال مشهور ساخت و توانست آثاری، چون سوئیت‌ها و پارتیتا‌ها برای ساز کلاویه‌ای، مس در سی مینور، پاسیون به روایت متای قدیس، هنر فوگ و تعداد بسیار زیادی کانتات و کُرال و هزاران اثر دیگر را از خود به یادگار بگذارد.
آثار یوهان سباستیان باخ
آثار یوهان سباستیان باخ را به‌وسیلهٔ حروف اختصاری BWV معرفی می‌کنند (مخفف Bach Werke Verzeichnis به معنای نمایهٔ آثار باخ).
فهرست این آثار که آن را در ادامه می‌خوانید، در سال ۱۹۵۰ توسط ولفگانگ شمایدر منتشر شد. در معرفی آثار او به جای ترتیب زمانی از تقسیم‌بندی بر مبنای نوع اثر استفاده شده است.
۱ تا ۲۲۴ برای کانتات‌ها
۲۲۵ تا ۲۴۸ برای آثار آوازیِ بزرگ
۲۵۰ تا ۵۲۴ برای کوراله‌ها و آواز‌های مقدس
۵۲۵ تا ۷۴۸ برای آثار ارگ
۷۷۲ تا ۹۹۴ برای آثاری برای کلاویه‌های دیگر
۹۹۵ تا ۱۰۰۰ برای تصنیفات ساز لوت
۱۰۰۱ تا ۱۰۴۰ برای آثار موسیقی مجلسی
۱۰۴۱ تا ۱۰۷۱ برای موسیقی ارکستری
۱۰۷۲ تا ۱۱۲۶ برای کانن‌ها و فوگ‌ها
مرگ یوهان سباستیان باخ
باخ در روزهای پایانی عمر خود با مشکل بینایی مواجه شده و قدرت بینایی‌اش به خاطر مشکل آب مروارید کم شده بود و به دنبال این موضوع، پزشکان چشمان باخ را جراحی کردند. پس از عمل، به مدت شش ماه چشمان باخ بسته بود. او قبل از آن‌که پزشک معاینه‌اش کند، خود چشمانش را باز کرد و توانست خانواده‌اش را ببیند. باخ از این اتفاق بسیار هیجان‌زده و دچار حمله قلبی شد. سپس به مدت ۱۰ روز در بستر بیماری شد و سرانجام در ۶۵ سالگی در ۲۸ ژوئیه‌ی ۱۷۵۰ با برجای گذاشتن بیش از ۱۰۰۰ اثر بی نظیر موسیقی، از دنیا رفت.
منبع: ستاره
