فرهنگستان زبان و ادب فارسی در تازه‌ترین تصمیم خود، واژه‌ی «دورگو» را به‌عنوان معادل فارسی واژه‌ی «تلفن» معرفی کرده است. این واژه، برگرفته از ترکیب اسم «دور» و بن مضارع فعل «گفتن» است و معنای آن «گفت‌وگو از راه دور» عنوان شده است.
اینتین – به گفته‌ی کارشناسان زبان، هدف از این انتخاب، جایگزینی واژه‌های بیگانه با معادل‌های فارسی و تقویت هویت زبانی در گفتار و نوشتار روزمره است. با این حال، کارشناسان اذعان دارند که پذیرش چنین واژه‌هایی در میان مردم زمان‌بر خواهد بود و نقش رسانه‌ها در جا انداختن این واژه‌ها بسیار کلیدی است.
در توضیح واژه‌ی تازه آمده است که بن مضارع فعل «گفتن» در ادبیات فارسی نیز ریشه‌ای کهن دارد؛ چنان‌که حافظ می‌گوید:
«فاش می‌گویم و از گفته‌ی خود دلشادم،
بنده‌ی عشقم و از هر دو جهان آزادم.»
واژه‌ی «تلفن» سال‌هاست که در زبان فارسی رواج یافته و تبدیل آن به «دورگو» ممکن است در آغاز با مقاومت عمومی روبه‌رو شود. با این حال، تجربه نشان داده است که کاربرد رسانه‌ها و نهادهای رسمی می‌تواند به تدریج موجب عادی شدن چنین واژه‌هایی شود؛ همان‌گونه که واژه‌ی «رایانه» در ابتدا چندان پذیرفته نبود اما امروزه به‌طور کامل جایگزین «کامپیوتر» شده است.
زبان فارسی یکی از کهن‌ترین زبان‌های زنده‌ی جهان است و به‌روز نگه داشتن آن با واژه‌های بومی، از مسئولیت‌های فرهنگی همه‌ی فارسی‌زبانان به شمار می‌آید. استفاده‌ی آگاهانه از واژه‌های پیشنهادی فرهنگستان، می‌تواند در حفظ و پویایی این میراث زبانی نقش مؤثری ایفا کند.
