فوتبال همیشه برای ما ایرانیها چیزی فراتر از یک بازی بوده؛ شور، هیجان و حس تعلقی که خیلیها حاضرند برایش سختی سفر و هزینههای سنگین را به جان بخرند.
اینتین – حالا تصور کنید یک هوادار ایرانی بخواهد راهی لسآنجلس شود تا سه دیدار تیم ملی کشورش در جام جهانی ۲۰۲۶ را از نزدیک ببیند. رویایی که در نگاه اول پرشور و هیجانانگیز است، اما وقتی پای حساب و کتاب به میان میآید، عددها آنقدر بزرگ میشوند که این سفر بیشتر شبیه یک ماجراجویی دستنیافتنی جلوه میکند.
برآوردها نشان میدهد که تنها پرواز رفت و برگشت تهران – دوحه حدود ۷۰ میلیون تومان هزینه دارد و مسیر دوحه – لسآنجلس هم چیزی نزدیک به ۳۵۰ میلیون تومان خرج روی دست مسافر میگذارد. اقامت در هتل برای ۱۰ شب در لسآنجلس بهطور میانگین ۴۶۰ میلیون تومان تمام میشود؛ رقمی که خودش بهاندازه یک سفر کامل به کشورهای دیگر است و نشان میدهد تنها بخش اقامت میتواند بار مالی سنگینی بر دوش هوادار بگذارد.
برای حضور در ورزشگاه و تماشای سه دیدار تیم ملی ایران، باید حدود ۱۸۰ میلیون تومان صرف خرید بلیت کرد؛ بهایی که در مقایسه با بسیاری از رقابتهای بینالمللی رقم بالایی محسوب میشود. هزینه غذا در طول ۱۰ روز اقامت نزدیک به ۶۰ میلیون تومان برآورد شده و رفتوآمد درونشهری نیز حدود ۲۰ میلیون تومان دیگر به مجموع اضافه میکند. این بخش از هزینهها شاید در نگاه اول کوچکتر به نظر برسد، اما در کنار سایر مخارج، سهم قابل توجهی در افزایش مجموع هزینهها دارد. اگر تفریحات و سرگرمیهای جانبی را هم در نظر بگیریم، باید چیزی حدود ۱۵۰ میلیون تومان دیگر کنار گذاشت؛ رقمی که نشان میدهد سفر تنها محدود به تماشای مسابقات نیست و تجربه کامل حضور در شهری مانند لسآنجلس هزینههای جانبی سنگینی به همراه دارد.
در نهایت، جمع کل این هزینهها به رقم قابل توجه ۱،۲۹۰،۰۰۰،۰۰۰ تومان (یک میلیارد و دویست و نود میلیون تومان) میرسد؛ عددی که نشان میدهد سفر به آمریکا برای تماشای بازیهای تیم ملی، تنها برای گروه محدودی از هواداران امکانپذیر خواهد بود. این محاسبات بر اساس نرخ دلار ۱۲۵ هزار تومانی و دادههای منتشرشده در سایتهای معتبر مسافرتی انجام شده است و تصویری روشن از فاصله میان آرزو و واقعیت ارائه میدهد.
رویای تماشای تیم ملی ایران در ورزشگاههای آمریکا، هرچند پرشور و هیجانانگیز است، اما هزینههای سنگین آن باعث میشود برای بسیاری از هواداران تنها در حد یک آرزو باقی بماند. این گزارش نشان میدهد که علاوه بر محدودیتهای سیاسی و ویزا، هزینههای نجومی سفر یکی از مهمترین موانع حضور گسترده ایرانیها در ورزشگاههای آمریکا است؛ مانعی که شور و علاقه را در برابر واقعیت اقتصادی قرار میدهد و نشان میدهد فوتبال گاهی میتواند به اندازهای دور از دسترس باشد که تنها در خیال و آرزو باقی بماند.
منبع |دیجینوی
