یه کارشناس آموزشی با سال‌ها تجربه تو سیستم آموزشی، یه سری نکات کلیدی رو برای انتخاب مدرسه خوب به والدین گوشزد می‌کنه که بیشتر بر اساس واقعیت‌های میدانیه تا تبلیغات.
اینتین – بنده حسین کریمی راوری، با سال‌ها تجربه تدریس دروس مختلف و پژوهش در نظام آموزشی، معیارهای انتخاب مدرسه مناسب را نه بر اساس شعارها، بلکه بر پایه واقعیت‌های میدانی استوار می‌دانم. اینجا مهم‌ترین نکاتی را که باید والدین به آن توجه کنند، بیان می‌کنم:
۱. گفت‌وگو با دانش‌آموزان سابق: کلید طلایی ارزیابی
• هم با دانش‌آموزان قوی گفت‌وگو کنید، هم با دانش‌آموزان ضعیف!
دانش‌آموزان قوی معمولاً نقاط قوت سیستم آموزشی را بازگو میکنند، اما دانش‌آموزان ضعیف یا متوسط، شکاف‌های واقعی مدرسه را آشکار می‌سازند. بپرسید:
«اگر معلمی متوجه ضعف شما می‌شد، چگونه به شما کمک می‌کرد؟»
«آیا فضایی برای پرسش بدون ترس از تحقیر وجود داشت؟»
این گفت‌وگوها مانند یک «تست استرس» برای سنجش انعطاف‌پذیری مدرسه است.
۲. هشدار جدی درباره مدارس غیرانتفاعی: چرخه معیوبِ «حقوق پایین = کیفیت پایین»
به عنوان کسی که از درون سیستم آموزشی می‌بینم:
اکثر مدارس غیرانتفاعی به دلیل پرداخت حقوق ناکافی به معلمان، عملاً غیرقابل اعتماد هستند.
• چرا؟
آیا شما به عنوان یک نیروی کار، حاضرید با دستمزدی زیر استاندارد، اضافه‌کاری و تلاش فوق‌العاده انجام دهید؟ طبیعتاً خیر!
این مدارس با کاهش هزینه‌های نیروی انسانی، معلمان باتجربه را از دست می‌دهند و به جای آن‌ها از فارغ‌التحصیلان کم‌تجربه یا نیمه‌وقت استفاده میکنند.
اختلاف حقوق و مزایا را با کلاس های تقویتی در پایان هر ترم پر میکنند . فقط کافیست با دانش اموزان صحبت کنید تا متوجه حضور سی نفره دانش اموزان در یک کلاس برای دو ساعت و پرداخت جمعا ۱۸ میلیون تومانی انها بشوید .
نتیجه: تدریس سطحی، نبود پیگیری مشکلات یادگیری، و تمرکز صرف بر شهریه‌گیری!
۳. معیارهای فراموش‌شده در انتخاب مدرسه
• مدیریت مدرسه باید پاسخ‌گو باشد:
اگر مدرسه‌ای مانع بازدید حضوری شما شد، بدون تردید ردش کنید! شفافیت اولین نشانه سلامت سیستم است.
• به کتابخانه و آزمایشگاه زنده توجه کنید، نه ویترینی!
کتابخانه‌ای که دانش‌آموزان حق برداشتن کتاب ندارند، یا آزمایشگاهی که کلیدش فقط برای بازدید والدین باز می‌شود، فریب است.
• از معلمان بپرسید:
«چگونه با دانش‌آموزی که پایه ضعیفی دارد برخورد می‌کنید؟»
پاسخ درست: «برنامه آموزشی شخصی‌سازی‌شده»، نه «کلاس خصوصی با هزینه اضافی»!
۴. نتیجه‌گیری متخصصانه:
• مدرسه خوب جایی است که:
دانش‌آموز ضعیف در آن احساس ترس نمی‌کند،
معلم به جای فروش کلاس‌خصوصی، حرفه‌ای‌گری را افتخار می‌داند،
و مدیریت، شفافیت را بر لافِ تبلیغاتی ترجیح می‌دهد.
• پرهیز از غیرانتفاعی‌ها را جدی بگیرید: تا زمانی که حقوق معلم در این مدارس تابعِ قانون کار وبعضا بیشتر نباشد، چرخه معیوب «کیفیت پایین» ادامه دارد.
سخن پایانی:
والدین عزیز! انتخاب مدرسه، سرنوشت آموزشی فرزندتان را می‌سازد. به جای ظواهر فریبنده، عمق سیستم آموزشی را با پرسش‌های بی‌پروا و گفت‌وگو با دانش‌آموزان واقعی (نه ستاره‌های تبلیغاتی!) بسنجید. اگر جامعه آموزشی ما خواهان تغییر است، باید از تحلیل هوشمندانه خانواده‌ها آغاز شود.
حسین کریمی راوری
دبیر فیزیک و محقق آموزشی