حتماً تا حالا اسم «استاد محمود فرشچیان» رو شنیدی؛ یکی از معروف‌ترین نقاش‌های ایرانی که سبک خاص خودش رو توی دنیای نقاشی ایرانی (مینیاتور) داره.
اینتین – استاد فرشچیان توی یه روز زمستونی، ۴ بهمن سال ۱۳۰۸، توی شهر تاریخی و هنرمندپرور اصفهان به دنیا اومد. از همون بچگی به نقاشی علاقه داشت و پدرش که خیلی به هنر اهمیت می‌داد، اونو به یه استاد معروف به اسم «میرزا آقا امامی» سپرد. بعدتر، توی هنرستان هنرهای زیبای اصفهان درس خوند و شاگرد استاد عیسی بهادری شد.
ولی ماجرا به اینجا ختم نشد! استاد فرشچیان برای اینکه هنر دنیا رو هم ببینه، به اروپا سفر کرد و کلی درباره سبک‌های نقاشی غربی تحقیق کرد. همین تجربه‌ها باعث شد یه روش جدید و خاص توی نقاشی ایرانی به وجود بیاره که هم به سنت‌های قدیمی وفادار بود و هم نوآوری داشت.
وقتی برگشت ایران، توی اداره هنرهای زیبا مشغول به کار شد و کم‌کم به جاهای مهم‌تری رسید، مثل مدیر اداره هنرهای ملی و استاد دانشگاه تهران. با تابلوها و آثار بی‌نظیرش، نه‌تنها توی ایران، بلکه توی کشورهای دیگه هم حسابی معروف شد.
یکی از معروف‌ترین تابلوهاش «عصر عاشورا» هست. خودش می‌گه وقتی این تابلو رو کشید، اصلاً از قبل برنامه‌ریزی نکرده بود. یه روز حال عجیبی بهش دست داد، قلم رو برداشت و شروع کرد به کشیدن. همون شد که حالا یکی از ماندگارترین آثار هنری ایرانه!
استاد فرشچیان نه‌تنها نقاشی‌های قشنگی کشیده، بلکه طراحی ضریح امام رضا (ع) و امام حسین (ع) هم کار اونه! اونم کاملاً افتخاری، فقط برای عشق و ارادت.
تا حالا بیش از صدها نمایشگاه از آثارش توی ایران و کشورهای مختلف برگزار شده و کلی جایزه بین‌المللی برده؛ از جمله تندیس طلایی اسکار ایتالیا، مدال طلا از جشنواره‌های جهانی و کلی افتخار دیگه.
تازه یه موزه هم به اسم خودش توی کاخ سعدآباد تهرانه که می‌تونی بری از نزدیک آثارش رو ببینی!
استاد فرشچیان توی تابلوهاش از رنگ‌های روشن و زنده استفاده می‌کنه و همیشه یه پیغام یا حس خاصی توی کاراش هست. مثلاً آخرین تابلویی که کشیده، اسمش «ستایش» که درباره ستایش خداوند توی زمین و آسمونه.