زندگینامه فریدون مشیری + عکس همسرش اقبال اخوان

با بیوگرافی فریدون مشیری و نکات برجسته زندگی این شاعر معاصر ایرانی در این مطلب همراه ما باشید.

اینتین – اگر اهل شعر و ادبیات باشید، حتما شعر زیبا و پراحساس کوچه را شنیده‌اید. این شعر سروده فریدون مشیری است؛ شاعری آرام و مهربان با روحیه‌ای لطیف که در دوران حیات خود، در زمینه کارهای هنری بسیار فعال بود. زیباترین اشعار فریدون مشیری سرشار از عاطفه بوده و به دلیل زبان شیرین و دلنشین، با مخاطبان شعر ارتباط خوبی برقرار کرده است.

فریدون مشیری کیست؟

فریدون مشیری شاعر معاصر ایرانی بود که در تاریخ ۳۰ شهریور ماه ۱۳۰۵ در تهران متولد شد. او سال‌های اول و دوم تحصیلات ابتدایی خود را در تهران گذراند و سپس به علت مأموریت اداری پدرش، به مشهد رفت. آقای مشیری بعد از چند سال دوباره به تهران بازگشت و سه سال اول دبیرستان را در دارالفنون گذراند و آن‌گاه به دبیرستان ادیب رفت.

فریدون مشیری درباره تحصیلات خود چنین گفته است:

در سال ۱۳۲۰ که ایران دچار آشفتگی‌هایی بود و نیروهای متفقین از شمال و جنوب به کشور حمله کرده و در ایران بودند ما دوباره به تهران آمدیم و من به ادامه تحصیل مشغول شدم. دبیرستان و بعد به دانشگاه رفتم. با اینکه در همه دوران کودکی از استخدام در ادارات و زندگی کارمندی پرهیز داشتم ولی در سن ۱۸ سالگی در وزارت پست و تلگراف مشغول به کار شدم و این کار ۳۳ سال ادامه یافت.

پدر و مادر فریدون مشیری
پدر مرحوم مشیری، ابراهیم مشیری افشار، در سال ۱۲۷۵ خورشیدی در همدان متولد شد، در روزهای جوانی به تهران آمد و از سال ۱۲۹۸ در وزارت پست مشغول خدمت گردید. مادرش نیز که اعظم‌السلطنه نام داشت و به خورشید ملقب بود، به شعر و ادبیات علاقه داشت و گاهی شعر می‌سرود. وی در سن ۳۹ سالگی درگذشت و این موضوع اثر عمیقی بر فریدون گذاشت.

همسر و فرزندان فریدون مشیری
فریدون مشیری در سال ۱۳۳۳ ازدواج کرد. همسر او، اقبال اخوان، دانشجوی رشته نقاشی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود. او هم پس از ازدواج، تحصیل را ادامه نداد و به کار مشغول شد. فرزندان فریدون مشیری، بهار (متولد ۱۳۳۴) و بابک (متولد ۱۳۳۸) هر دو در رشته معماری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و دانشکده معماری دانشگاه ملی ایران تحصیل کرده‌اند.
در ادامه عکس فریدون مشیری و همسرش را می‌بینید.

فریدون مشیری در مطبوعات

فریدون مشیری روزها به کار و شب‌ها به تحصیل می‌پرداخت. او برای مدتی به مطبوعات روی آورد و در روزنامه‌ها و مجلات کارهایی از قبیل خبرنگاری و نویسندگی را به عهده گرفت. بعدها در رشته ادبیات فارسی دانشگاه تهران به تحصیل ادامه داد، اما کار اداری از یک سو و کارهای مطبوعاتی از سوی دیگر، در ادامهٔ تحصیلش مشکلاتی ایجاد می‌کرد و سرانجام تحصیل را رها کرد، اما کار در مطبوعات را ادامه داد.
گقتنی است فریدون مشیری از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۱ مسئول صفحه شعر و ادب مجله روشنفکر بود. این صفحات به تمام زمینه‌های ادبی و فرهنگی از جمله نقد کتاب، فیلم، تئاتر، نقاشی و شعر می‌پرداخت.

زنده‌یاد مشیری در سال‌های پس از آن نیز تنظیم صفحه شعر و ادبی مجله سپید و سیاه را برعهده داشت. در همان سال‌ها با مجلهٔ سخن به سردبیری دکتر پرویز ناتل خانلری همکاری داشت. وی در سال ۱۳۵۰ به شرکت مخابرات ایران انتقال یافت و در سال ۱۳۵۷ از خدمت دولتی بازنشسته شد.

آغاز شعر فریدون مشیری

مشیری سرودن شعر را از نوجوانی و تقریباً از پانزده سالگی شروع کرد. اولین مجموعه شعرش با نام تشنه توفان در ۲۸ سالگی او با مقدمه محمدحسین شهریار و علی دشتی در ۱۳۳۴ به چاپ رسید.
معروف‌ترین اثر مشیری شعر «کوچه» نام دارد که در اردیبهشت ۱۳۳۹ در مجله «روشنفکر» چاپ شد.

آثار فریدون مشیری

در ادامه اسامی دفترهای شعر فریدون مشیری را می‌بینید.
تشنه طوفان (۱۳۳۴)
گناه دریا (۱۳۳۵)
نایافته (۱۳۳۷)
ابر (۱۳۴۰)
ابر و کوچه (۱۳۴۵)
بهار را باور کن (۱۳۴۷)
پرواز با خورشید (۱۳۴۷)
از خاموشی (۱۳۵۶)
برگزیده شعرها (۱۳۴۹)
گزینه اشعار (۱۳۶۴)
مروارید مهر (۱۳۶۵)
آه باران (۱۳۶۷)
سه دفتر (۱۳۶۹)
از دیار آشتی (۱۳۷۱)
با پنج سخن‌سرا (۱۳۷۲)
لحظه‌ها و احساس (۱۳۷۴)
آواز آن پرنده غمگین (۱۳۷۸)
تا صبح تابناک اهورایی (۱۳۷۹)
نوایی هماهنگ باران (۱۳۸۴)
از دریچه ماه (۱۳۸۴)

سفر فریدون مشیری به خارج از کشور
فریدون مشیری در سال ۱۳۷۷ به آلمان و آمریکا سفر کرد و مراسم شعرخوانی او در شهرهای کلن، لیمبورگ و فرانکفورت و همچنین در ۲۴ ایالت آمریکا از جمله در دانشگاه‌های برکلی و نیوجرسی به طور بی‌سابقه‌ای مورد توجه دوستداران ادبیات ایران قرار گرفت. در سال ۱۳۷۸ طی سفری به سوئد در مراسم شعرخوانی در چندین شهر از جمله استکهلم و مالمو و گوتبرگ شرکت کرد.

فریدون مشیری و موسیقی

مشیری توجه خاصی به موسیقی ایرانی داشت و در پی همین دلبستگی، طی سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۷ عضویت شورای موسیقی و شعر رادیو را پذیرفت و در کنار هوشنگ ابتهاج، سیمین بهبهانی و عماد خراسانی سهمی بسزا در پیوند دادن شعر با موسیقی و غنی ساختن برنامه گل‌های تازه در رادیو ایران در آن سال‌ها داشت.

درگذشت فریدون مشیری

مرحوم مشیری که سال‌ها از بیماری رنج می‌برد، در بامداد روز جمعه ۳ آبان‌ماه ۱۳۷۹ خورشیدی در ۷۴ سالگی در تهران درگذشت. مزار او در بهشت زهرا، قطعهٔ ۸۸ (قطعهٔ هنرمندان)، ردیف ۱۶۴، شمارهٔ ۹ است.

منبع | ستاره