متن درباره شغل پرستاری را قرار دادهایم. شغل پرستاری یکی از حیاتیترین و شریفترین حرفهها در نظام سلامت است.
اینتین – پرستاران نه تنها مراقبان مستقیم بیماران هستند، بلکه ستون فقرات خدمات درمانی در بیمارستانها، کلینیکها، خانههای سالمندان و حتی مراقبتهای خانگی به شمار میروند.
متن های زیبا درباره شغل پرستاری
شبِ کشیک، ساعت سه صبح، راهروی بیمارستان ساکت است جز صدای دستگاههای مانیتور که مثل ضربان قلبِ خستهای میکوبند. پرستار کنار تختِ پیرمردی مینشیند، دستش را میگیرد و آهسته میگوید: «نگران نباش، من اینجام.» اشکِ بیمار روی بالش میریزد، اما لبخندش برمیگردد؛ لحظهای که درد را به امید تبدیل میکند. پرستاری یعنی همین دستهای گرم در دلِ شبِ سرد.
وقتی نوزادِ تازه به دنیا آمده برای اولین بار گریه میکند، پرستار با چشمانِ خیسِ شوق سرِ مادر را نوازش میکند و میگوید: «تبریک، زندگی تازهای شروع شد.» خستگیِ شیفتِ طولانی فراموش میشود؛ پرستاری یعنی همراهی در اولین نفسِ یک انسان.
بیمارِ سرطانی که دیگر امیدی به درمان ندارد، پرستار کنارش میماند، برایش چای میریزد، از خاطراتش میپرسد. در آخرین لحظات، بیمار میگوید: «تو فرشتهام بودی.» پرستاری یعنی تبدیلِ مرگ به آرامشی که با عشق همراه است.
کودکِ پنجسالهای با دستِ شکسته به اورژانس میآید، ترس در چشمانش موج میزند. پرستار با عروسکِ کوچکش بازی میکند، باند را مثل جادو میبندد و میگوید: «حالا تو سوپرمن شدی!» خندهی کودک، بزرگترین پاداش است. پرستاری یعنی برگرداندنِ شادی به دنیای کوچکِ درد.
در بخشِ سوختگی، پرستار هر روز پانسمانِ زخمهای عمیق را عوض میکند، با هر فریادِ بیمار، قلبش میلرزد اما لبخندش را حفظ میکند. میگوید: «یک روز دوباره میتونی بدوی.» پرستاری یعنی ساختنِ پلی از درد به بهبودی، قدم به قدم.
شیفتِ کرونا، ماسکِ N95 صورتش را زخم کرده، اما پرستار هنوز کنار بیمارِ ونتیلاتور مینشیند، برایش آهنگِ قدیمی زمزمه میکند. بیمار با حرکتِ انگشت تشکر میکند. پرستاری یعنی جنگیدن با مرگ، حتی وقتی خودت خستهای.
پرستارِ بازنشسته به نوهاش میگوید: «من هزاران قلب را لمس کردم، نه با دست، بلکه با مراقبت.» اشک در چشمانش میدرخشد؛ پرستاری یعنی میراثی از عشق که تا ابد در جانها میماند.
پرستاران فرشته های زمینی هستند که هر روز و هر روز جان بیماران را نجات داده
و امید را به زندگی آن ها بر می گردانند
پرستاری شغلی نیست که تنها به بیمارستان خلاصه شود
بلکه سفری است که با هر بیمار آغاز و با هر بهبودی و درمان کامل می شود
منبع: روزانه




