معنی و تفسیر شعر «مانده از شب‌های دورادور بر مسیر خامُش جنگل …» از مجموعه اشعار نیما یوشیج

با معنی و تفسیر شعر «مانده از شب‌های دورادور بر مسیر خامُش جنگل …» از مجموعه اشعار نیما یوشیج تو این مطلب همراه ما باشید.

اینتین – اشعار نیما سرشار از تصویرسازی‌های زیبا و توصیف‌های دقیق از طبیعت و احساسات انسانی هستند. او با استفاده از زبان ساده و در عین حال عمیق، توانسته است احساسات پیچیده را به تصویر بکشد.

شعر شماره ۳۷

مانده از شب‌های دورادور

بر مسیر خامُش جنگل

سنگچینی از اجاقی خُرد،

اندر او خاکسترِ سردی.

همچنان کاندر غبار اندوده‌ی اندیشه‌های من ملال‌انگیز

طرح تصویری در آن هر چیز

داستانی حاصلش دردی.

روز شیرینم که با من آشتی داشت؛

نقش ناهمرنگ گردیده

سرد گشته، سنگ گردیده؛

با دم پاییز عمر من کنایت از بهار روی زردی.

همچنان که مانده از شب‌های دورادور

بر مسیر خامش جنگل

سنگچینی از اجاقی خرد

اندر او خاکستر سردی.

تفسیر این شعر

این شعر به توصیف احساسات عمیق و یادآوری خاطرات تلخ می‌پردازد. در ادامه، به زبان ساده‌تر و با توضیحات مناسب، محتوای شعر را بررسی می‌کنیم:

تفسیر شعر:

۱. شب‌های دورادور:

– شاعر به شب‌هایی اشاره می‌کند که در گذشته سپری شده‌اند. این شب‌ها نمادی از خاطرات و تجربیات قدیمی هستند که هنوز در ذهن او باقی مانده‌اند.

۲. مسیر خاموش جنگل:

– جنگل به عنوان یک مکان آرام و ساکت توصیف می‌شود. این تصویر نشان‌دهنده تنهایی و سکوت درونی شاعر است.

۳. سنگچینی از اجاقی خرد:

– شاعر به یک اجاق اشاره می‌کند که حالا فقط تکه‌های کوچک آن باقی مانده است. این اجاق نماد گرما و زندگی است که دیگر وجود ندارد و فقط خاکستر سردی از آن باقی مانده است.

۴. غبار اندوده‌ی اندیشه‌ها:

– شاعر احساس می‌کند که افکارش غبارآلود و مملو از ملالت هستند. این نشان‌دهنده وضعیت روحی اوست که تحت تأثیر خاطرات تلخ قرار دارد.

۵. طرح تصویری و داستان درد:

– در ذهن شاعر، تصاویری از گذشته شکل می‌گیرد که هر کدام داستانی از درد و رنج را به یاد می‌آورند. این تصاویر نماد احساسات عمیق و غم‌انگیز او هستند.

۶. روز شیرین و آشتی:

– شاعر به روزهای خوشی اشاره می‌کند که با او آشتی داشتند، اما حالا آن روزها به خاطر تغییراتی که در زندگی‌اش ایجاد شده‌اند، سرد و بی‌رنگ شده‌اند.

۷. سرد و سنگ گردیده:

– احساسات شاعر به تدریج سرد و بی‌روح شده‌اند، گویی که زندگی‌اش تبدیل به سنگی بی‌تحرک شده است.

۸. دم پاییز و عمر من:

– پاییز به عنوان نماد تغییر و زوال معرفی می‌شود، که نشان‌دهنده گذر زمان و از دست رفتن جوانی و شادابی است.

نتیجه‌گیری:

این شعر تصویری از یادآوری خاطرات تلخ و احساساتی مانند تنهایی، غم و تغییرات زندگی را به تصویر می‌کشد. شاعر با استفاده از تصاویری زیبا و احساسی، احساسات خود را نسبت به گذشته و تغییراتی که در زندگی‌اش رخ داده، بیان می‌کند.

منبع: روزانه