معنی و تفسیر شعر «گر می نخوری طعنه مزن مستان را …» از رباعیات خیام

با معنی و تفسیر شعر «گر می نخوری طعنه مزن مستان را …» از رباعیات خیام تو این مطلب همراه ما باشید.

اینتین – رباعیات خیام تأثیر عمیقی بر ادبیات فارسی و حتی ادبیات جهانی داشته‌اند. اشعار او به زبان‌های مختلف ترجمه شده و الهام‌بخش شاعران و نویسندگان بسیاری در سراسر جهان بوده است.

رباعی شماره ۴

گر می نخوری طعنه مزن مستان را

بنیاد مکن تو حیله و دستان را

تو غره بدان مشو که می می‌نخوری

صد لقمه خوری که می غلام است آن را

تفسیر این شعر

این شعر از خیام، شاعر بزرگ ایرانی، به موضوعاتی چون عشق و حالاتی که انسان‌ها در حالت مستی و عشق تجربه می‌کنند، می‌پردازد. بیایید هر بیت را به زبان ساده توضیح دهیم:

۱. گر می نخوری طعنه مزن مستان را

اگر تو شراب نمی‌نوشی، به مست‌ها طعنه نزن.

بنیاد مکن تو حیله و دستان را

نگذار که به خاطر این طعنه‌ها، نقشه‌ها و حیله‌هایی بسازی.

توضیح: در این بیت، خیام به این نکته اشاره می‌کند که افرادی که عشق یا حالتی خاص (مانند مستی) را تجربه نمی‌کنند، حق ندارند به کسانی که در آن حالت هستند، انتقاد کنند. او به ما می‌گوید که بهتر است از قضاوت کردن بپرهیزیم.

۲. تو غره بدان مشو که می می‌نخوری

به خود مغرور نشو که تو شراب نمی‌نوشی،

صد لقمه خوری که می غلام است آن را

زیرا حتی اگر صد لقمه هم بخوری، شراب (عشق) در حقیقت غلام آن است.

توضیح: در این بیت، خیام به ما یادآوری می‌کند که اگرچه ممکن است ما از شراب (یا عشق) دور باشیم، اما در واقع همه چیز تحت تأثیر عشق است. او به ما می‌گوید که نباید خود را برتر بدانیم، زیرا عشق و زیبایی در زندگی ما وجود دارد و ما باید به آن احترام بگذاریم.

در کل، این شعر خیام به ما یادآوری می‌کند که عشق و حالاتی که انسان‌ها در آن قرار می‌گیرند، ارزشمند هستند و نباید به سادگی از کنار آن‌ها گذشت یا دیگران را قضاوت کرد.