با معنی و داستان ضرب المثل «جیک جیک مستونت بود، فکر زمستونت نبود؟» تو این مطلب همراهمون باشین.
اینتین – این ضرب‌المثل معروف از یه داستان قدیمی بین مردم میاد که همون قصه گنجشک و مورچه است. بذار برات تعریفش کنم:
قصه گنجشک و مورچه: درس زندگی از طبیعت!
تو یه دهکده‌ای، یه مورچه بود که هر بهار و تابستون، مدام دونه جمع می‌کرد و میبرد تو لونش تا برای روزهای سرد و سخت زمستون گرسنه نمونه.
یه گنجشکی هم تو همون ده بود که وقتی دید مورچه اینقدر سخت کار می‌کنه، بهش گفت: «حیفه این وقت خوب نیست که اینقدر خودت رو اذیت می‌کنی و کار می‌کنی؟»
مورچه بهش جواب داد: «خوش گذرونی و بازی و خورد و خواب هم اندازه‌ای داره. باید یه کم هم به فکر آینده و فصل زمستون بود. بیا تو هم مثل من یه کم دونه جمع کن که وقتی برف و بارون اومد و هوا سرد شد، گرسنه نمونی.»
گنجشک گفت: «هوای به این قشنگی رو ول کنم و برم دنبال جمع کردن آذوقه؟ امروز که کلی خوردنی و نوشیدنی هست، حتماً تو زمستون هم یه چیزی برای خوردن پیدا می‌کنم.»
روزها، هفته‌ها و ماه‌ها پشت سر هم گذشت تا اینکه زمستون سرد از راه رسید.
برف همه جا رو سفیدپوش کرد. دیگه نه سبزه و گیاهی روی زمین مونده بود و نه میوه‌ای روی شاخه درختی پیدا می‌شد. گنجشک یه کم این‌ور و اون‌ور رفت، اما هیچی برای خوردن پیدا نکرد. کمکم بال و پرش تو اون هوای سرد دیگه جون پرواز نداشت. نمی‌دونست چیکار کنه. یاد مورچه افتاد و با خودش گفت: «بهتره برم پیش رفیقم. شاید اون کمکم کنه و یه دونه بهم بده که بخورم و از گرسنگی نمیرم.»
گنجشک با همین فکر خودشو رسوند به لونه مورچه و در زد. حال و روزش رو برای مورچه تعریف کرد و گفت: «کمکم کن که از گرسنگی دارم می‌میرم.»
مورچه در جواب گنجشک گفت: «یادته تو تابستون چند بار بهت گفتم به فکر این روزا هم باش، اما تو گوش نکردی و حالا می‌بینی به چه روزی افتادی.»
بعد بهش گفت: «ببینم “اون وقت که جیک‌جیک مستونت بود، فکر زمستونت نبود؟”»
مورچه دید گنجشک از بی‌خیالی خودش پشیمون شده، پس بهش گفت: «هر چی باشه ما دو تا با هم دوستیم. منم اونقدر آذوقه جمع کردم که بتونم تو رو هم مهمون کنم…» و بهش کمک کرد.
معنی و کاربرد ضرب‌المثل «جیک‌جیک مستونت بود» چیه؟
این ضرب‌المثل رو گاهی وقتا به عنوان هشدار به کسایی می‌گن که فقط دنبال خوشی‌های زودگذرن، برای آیندشون برنامه‌ریزی نمی‌کنن و به فکر آخر و عاقبت کاراشون نیستن.
گاهی هم این ضرب‌المثل رو به عنوان سرزنش به کسایی می‌گن که تو دوران خوشی و آسایش فقط خوش گذروندن و عاقبت‌اندیش نبودن و حالا دچار مشکل شدن.