فیلم Marty Supreme با هنرنمایی درخشان تیموتی شالامی توانسته نمراتی بسیار عالی از منتقدان دریافت کند.
اینتین – فیلم Marty Supreme یک کمدی درام ورزشی به تهیهکنندگی و کارگردانی جاش سفدی است و فیلمنامه آن را خود او به همراه رونالد برانستین نوشته است. این فیلم بهصورت آزاد از زندگی و حرفه مارتی رایزمن، بازیکن افسانهای تنیس روی میز آمریکا، الهام گرفته و نگاهی متفاوت و شخصیتمحور به دنیای رقابتهای ورزشی دارد.
تیموتی شالامی نقش اصلی فیلم را ایفا میکند و در عین حال یکی از تهیهکنندگان پروژه نیز هست. در کنار او، بازیگرانی چون گوئینت پالترو، اودسا آزیون، کوین اولیری، تایلر اوکونما، ایبل فرارا و فران درشر در نقشهای مکمل حضور دارند. فیلم Marty Supreme با تلفیق لحن کمدی و درام، تلاش میکند تصویری متفاوت از یک قهرمان ورزشی ارائه دهد؛ تصویری که هم سرگرمکننده است و هم نگاهی انسانی و گاه تلخ به مسیر موفقیت دارد.
منتقدان بر این باور هستند که فیلم Marty Supreme با ارائهای سرشار از جذابیت مسری از تیموتی شالامی، به یک حماسه پرشتاب تبدیل میشود که در عین نقد جاهطلبی سمی قهرمانش، به بلندپروازیهای بلندمرتبه خود جامه عمل میپوشاند.
تاکنون در وب سایت راتن تومیتوز ۱۴۱ نقد برای فیلم Marty Supreme منتشر شده که امتیاز ۹۵ درصد را برای آن به همراه داشته است. در وب سایت متاکریتیک نیز امتیاز ۸۹ از صد برای این فیلم به ثبت رسیده که بر اساس ۳۹ نقد منتشر شده برای آن در این وب سایت است. در ادامه نظر منتقدان درباره این فیلم را مشاهده میکنید.
نظر منتقدان درباره فیلم Marty Supreme
راتن تومیتوز | ۱۴۱ نقد – امتیاز ۹۵ درصد
متاکریتیک | ۳۹ نقد – امتیاز ۸۹ از صد
«۱۰۰/۱۰۰ – Slant Magazine | منتقد: مارشال شفر»
فیلم Marty Supreme با شور و شوق، نغمهای فریبنده را بازمیخواند که فراتر از هر دوره خاص در تاریخ آمریکا طنین میاندازد و اهل ریسک و سوداگران را فرا میخواند تا به دعوتش پاسخ دهند.
«۱۰۰/۱۰۰ – The Guardian | منتقد: پیتر بردشاو»
دیوانگی خالصِ فیلم، خود شگفتیبرانگیز است.
«۱۰۰/۱۰۰ – RogerEbert.com | منتقد: برایان تالریکو»
انتخابهای جسورانه سفدی با بهترین بازی دوران حرفهای تیموتی شالامی درهم میآمیزد تا داستان مردی روایت شود که باور دارد بهترینِ جهان است، و این باور به همان اندازه بهترین بودن اهمیت دارد.
«۱۰۰/۱۰۰ – IndieWire | منتقد: دیوید ارلیچ»
حاصل کار، فیلمی آتشین و انفجاری است که انگار از دهانه توپ شلیک شده؛ با وجود آنکه بارِ سنگین رؤیایی بعید را به دوش میکشد. این فیلم یک ادیسه نمادین یهودی-آمریکایی است درباره اینکه چنین رؤیاهایی از کجا میآیند، به کجا ممکن است برسند، و در مسیر چگونه ممکن است از هم بپاشند.
«۱۰۰/۱۰۰ – Screen Rant | منتقد: تاد گیلکریست»
با آنکه دامنه بلندپروازیها و تقابلهای سبکیِ فراوانش شاید آن را شبیه اثر دو یا چند فیلمساز جلوه دهد، فیلم Marty Supreme نهتنها یک شاهکار است، بلکه بهطرزی زنده و ملموس، یک چشمانداز منسجم و یگانه را القا میکند.
«۱۰۰/۱۰۰ – Variety | منتقد: پیتر دبروژ»
یکی از معدود شاهکارهای سال.
«۱۰۰/۱۰۰ – Empire | منتقد: جیمی گراهام»
جاش سفدی پس از فیلم The Smashing Machine ساخته برادرش بنی، سراغ اثر ورزشیِ متفاوتی میرود. این گوهرِ پرداختنشده از رقابتهای تنیس روی میز تا پرترهای تیره از رؤیای آمریکایی، خیرهکننده است.
«۹۰/۱۰۰ – IGN | منتقد: مایکل کالابرو»
فیلم Marty Supreme به یک اندازه سرگرمکننده و استرسزا است؛ ترکیبی از سبک کارگردانی آشوبمند جاش سفدی و کاریزمای تیموتی شالامی که یک فیلم پینگپنگ یگانه میسازد و بیتردید از بهترین فیلمهای سال است.
«۹۰/۱۰۰ – The Hollywood Reporter | منتقد: دیوید رونی»
اعتمادبهنفس پرخاشگرانهای در فیلمسازی وجود دارد که با شخصیت اصلی فیلم همخوانی دارد که همراه با تصاویر آدرنالینی، طراحی تولید دقیق و توجه وسواسگونه به انتخاب بازیگران، حتی تا نقشهای پسزمینه است.
«۹۰/۱۰۰ – Collider | منتقد: راس بونیم»
فیلم از همان ابتدا ضربان قلب را بالا میبرد، بهندرت فرصتی برای نفس کشیدن میدهد و به بازیِ نقش اولی میبالد که کاملاً بر عظمت خود مسلط است.
«۵۹/۱۰۰ – TheWrap | منتقد: ویلیام بیبیانی»
خودستایی سطحی برای جسارت آمریکایی، به بهای نادیده گرفتن همهچیز و همهکسِ اطراف ما است.
منبع | گیمفا
