نوجوانی یه دوره خیلی خاصه، یه جورایی شبیه یه سفر پرهیجانه که توش هم کلی حال خوب داری هم بعضی وقت ها حسابی گیج می شی. توی این مسیر، دوستا نقش خیلی مهمی دارن.
اینتین – دوست خوب می تونه حالت رو خوب کنه، بهت اعتماد به نفس بده و حتی توی سخت ترین روزها کنارت وایسه. ولی پیدا کردن دوست واقعی همیشه هم آسون نیست.
اول از همه خودت باش، نه چیزی که بقیه دوست دارن
خیلی وقت ها ما برای این که توی جمع پذیرفته بشیم، سعی می کنیم شبیه بقیه رفتار کنیم یا خودمونو عوض کنیم. ولی واقعیت اینه که دوست واقعی کسیه که تو رو همون طوری که هستی دوست داشته باشه، نه نسخه ای که برای راضی کردن بقیه ساختی. وقتی خودت باشی، آدم هایی جذب تو می شن که واقعا باهات هم فکر و هم دلن. شاید تعدادشون کم باشه، ولی کیفیت رفاقت خیلی مهم تر از تعدادشه.
یادت باشه تو لازم نیست همیشه بامزه ترین، شلوغ ترین یا محبوب ترین آدم جمع باشی. همون اخلاق و شخصیت خاص خودت کافیه تا یه دوست واقعی کنارت قرار بگیره.
گوش دادن رو جدی بگیر، فقط حرف زدن کافی نیست
رفاقت فقط این نیست که بشینی از خودت حرف بزنی. یه دوست خوب کسیه که بلده گوش بده. وقتی دوستت ناراحته، وقتی استرس داره یا حتی وقتی خوشحاله، گوش دادن واقعی یعنی بهش نشون بدی برات مهمه. این کار باعث می شه طرف مقابل بهت اعتماد کنه و کم کم یه رابطه عمیق تر بینتون شکل بگیره.
وقتی دوستت حرف می زنه، وسط حرفش نپر
قضاوتش نکن، حتی اگه نظرش با تو فرق داره
گاهی فقط شنیدن کافیه، لازم نیست حتما راه حل بدی
حد و مرز داشته باش، رفاقت بدون مرز دردسرسازه
دوست واقعی کسی نیست که هر کاری خواست ازت بخواد یا تو رو مجبور کنه کاری بکنی که دوست نداری. تو حق داری نه بگی، حق داری نظرت فرق کنه و حق داری برای خودت خط قرمز داشته باشی. رفاقتی که توش مجبور باشی خودتو اذیت کنی یا خلاف دلت رفتار کنی، دیر یا زود حالت رو خراب می کنه.
اگه دیدی کسی به احساساتت احترام نمی ذاره یا مدام تحقیرت می کنه، بدون اون رابطه ارزش ادامه دادن نداره، حتی اگه اسمش رفاقت باشه.
کیفیت دوستا مهم تر از تعدادشونه
خیلیا فکر می کنن هرچی دوست بیشتر داشته باشن، خوشحال ترن. ولی واقعیت اینه که داشتن دو تا دوست واقعی خیلی بهتر از داشتن ده تا دوست سطحیه. دوست واقعی کنارت می مونه، پشتت حرف نمی زنه و وقتی حالت بده ولت نمی کنه.
پس اگه دیدی جمع دوستات کوچیکه، اصلا نگران نباش. مهم اینه که کنارت چه آدم هایی وایسادن، نه این که چند نفرن.
حواست به تاثیر دوستا روی حالت و آینده ات باشه
دوستا خیلی روی رفتار، فکر و حتی تصمیم های آینده ات تاثیر می ذارن. وقتی با آدم هایی رفاقت می کنی که همیشه منفی بافن یا مدام تو رو ناامید می کنن، کم کم خودت هم همون طوری می شی. ولی دوست خوب می تونه کمکت کنه رشد کنی، انگیزه بگیری و به خودت ایمان بیاری.
اگه دوستات باعث می شن حالت بدتر بشه، تمرکزت به هم بریزه یا به خودت شک کنی، وقتشه یه تجدید نظر جدی توی رفاقت هات بکنی.
دوستی و درس می تونن کنار هم باشن
بعضی وقت ها رفاقت های اشتباه باعث می شن تمرکز از درس و مدرسه گرفته بشه و کم کم پای دلایل اُفت تحصیلی وسط بیاد. دوست واقعی کسیه که حالیت کنه درست مهمه، نه این که تو رو از مسیرت دور کنه. قرار نیست درس خوندن دشمن رفاقت باشه، اتفاقا می تونین کنار هم پیشرفت کنین.
وقتی دوستات هدفت رو بفهمن و بهش احترام بذارن، هم حال دلت خوب می مونه هم آینده ات.
دوستی سالم کمک می کنه با فشارهای نوجوانی بهتر کنار بیای
نوجوانی پر از استرسه، از درس و امتحان گرفته تا خانواده و آینده. داشتن دوست واقعی کمک می کنه راحت تر از پس این فشارها بربیای. وقتی با یه دوست امن حرف می زنی، انگار یه بار سنگین از روت برداشته می شه. این همون چیزیه که توی مقابله با استرس دوران نوجوانی خیلی به کارت میاد.
دوست خوب کسیه که کنارت می شینه، حرفاتو می شنوه و نمی گه زود جمعش کن یا بی خیال شو.
مدیریت زمان هم توی رفاقت مهمه
رفاقت نباید باعث بشه کل وقتت از بین بره. وقت برای خودت، درست و خانواده هم مهمه. وقتی بتونی بین همه اینا تعادل ایجاد کنی، هم رفاقت هات سالم تر می شن هم حالت بهتر می مونه. این دقیقا همون چیزیه که بعدها توی رازهای مدیریت زمان در دوران نوجوانی بیشتر بهش می رسی.
دوست واقعی اینو می فهمه که همیشه در دسترس نیستی و به وقتت احترام می ذاره.
اگه یه دوستی تموم شد، دنیا تموم نمی شه
بذار یه واقعیت رو خیلی رک و رفیقانه بگم؛ همه دوستی ها قرار نیست تا آخر عمر ادامه داشته باشن. بعضی رفاقت ها فقط برای یه دوره از زندگی ان و وقتی اون دوره تموم می شه، کم کم فاصله می افته. این اتفاق اصلا عجیب نیست و نباید خودتو بابتش سرزنش کنی. خیلی وقت ها ما عوض می شیم، علایقمون تغییر می کنه و مسیرمون از هم جدا می شه.
اگه یه دوستی تموم شد، به این معنی نیست که تو آدم بدی بودی یا بلد نبودی رفیق باشی. بعضی رابطه ها فقط می آن که یه چیزی بهت یاد بدن و بعدش برن. مهم اینه که ازشون درس بگیری و با تجربه تر بری جلو.
تنهایی گاهی لازمه، ازش نترس
خیلیا از تنها بودن می ترسن و فکر می کنن اگه تنها باشن یعنی دوست ندارن یا کسی تحویلشون نمی گیره. ولی تنهایی همیشه چیز بدی نیست. گاهی لازم داری تنها باشی، فکر کنی، خودتو بهتر بشناسی و بفهمی واقعا از یه رفاقت چی می خوای. وقتی با خودت حال کنی، انتخاب دوستات هم خیلی عاقلانه تر می شه.
جالبه بدونی خیلی از دوستای واقعی از دل همین تنهایی های کوتاه در می آن، چون دیگه از روی ترس انتخاب نمی کنی، از روی شناخت انتخاب می کنی.
منبع | نوجوان ها
