با ۴ انشا درباره دهه کرامت و تولد حضرت معصومه (س) و ولادت امام رضا (ع) تو این مطلب همراهمون باشید.
اینتین – با ۴ انشا درباره دهه کرامت و تولد حضرت معصومه (س) و ولادت امام رضا (ع) تو این مطلب همراهمون باشید.
انشا اول: عطر بهشتی در سرزمین خاکی
دهه کرامت، درست مثل وزیدن یک نسیم بهشتی در میان روزهای معمولی سال است. فاصلهای کوتاه اما پر از نور و برکت، که یادآور حضور دو گوهر گرانبها در سرزمین ایران است: حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) و برادر بزرگوارشان، امام رضا (علیه السلام). این دهه، از روز ولادت بانوی کرامت در قم آغاز میشود و با میلاد خورشید خراسان در مشهد الرضا به اوج میرسد.
در این روزها، گویی تمام ایران غرق در شادی و سرور میشود. دلها به سمت قم و مشهد پر میکشند و عطر معنویت در فضا میپیچد. مردم با برپایی جشنها، آذینبندی خیابانها و برگزاری مراسمهای مذهبی، ارادت خود را به این خاندان پاک ابراز میکنند.
دهه کرامت تنها یک مناسبت تقویمی نیست؛ بلکه فرصتی است برای شناخت بیشتر این دو امام همام و درس گرفتن از زندگی پربارشان. حضرت معصومه (س) با علم و تقوا و هجرت برای دفاع از حریم ولایت، الگویی برای تمام زنان و مردان آزاده جهان هستند. امام رضا (ع) نیز با حکمت، صبر و رأفت بینظیرشان، پناهگاه دلهای بیقرار و چراغ راه هدایت برای تمام بشریت به شمار میروند.
بیایید در این دهه مبارک، دلهایمان را با یاد این بزرگواران صیقل دهیم، از کراماتشان مدد بگیریم و تلاش کنیم تا در مسیر حق و حقیقت، پیرو راستین آنها باشیم.
انشا دوم: پیوند آسمان و زمین در ایران
دهه کرامت، قصهی پیوند آسمان و زمین در خاک ایران است. گویی خداوند متعال، دو قطعه از بهشت را در این سرزمین به امانت گذاشته تا ایرانیان همواره از برکات آن بهرهمند باشند. حضور بارگاه ملکوتی حضرت معصومه (س) در قم و حرم مطهر امام رضا (ع) در مشهد، ایران را به قبلهی دلهای عاشقان اهل بیت (ع) تبدیل کرده است.
در این دهه، دلهای مؤمنان همچون پرندهای سبکبال، از گوشه و کنار این سرزمین پهناور به سوی این دو آستان مقدس پرواز میکند. زائران با چشمان اشکبار و دلهای مملو از امید، در حرمهای نورانی این بزرگواران به راز و نیاز میپردازند و از آنها مدد میخواهند.
دهه کرامت، فرصتی است برای مرور فضائل و مناقب این خاندان پاک. حضرت معصومه (س)، بانویی که با وجود عمر کوتاه، منشأ برکات فراوانی شدند و مقام علمی والایی داشتند. امام رضا (ع)، امامی که علم و حکمتشان جهانی را روشن کرد و مظهر صبر و بردباری در برابر سختیها بودند.
این دهه یادآور این حقیقت است که ایران همواره مفتخر به میزبانی فرزندان رسول خدا (ص) بوده و این افتخار، مسئولیت ما را در حفظ و پاسداشت این میراث گرانبها سنگینتر میکند. بیایید در این ایام، با تکریم این بزرگواران و عمل به سیره و روش آنها، قدردان این نعمت الهی باشیم.
انشا سوم: دهه کرامت؛ دهه مهربانی و بخشش
به نظر من، دهه کرامت فقط یک دهه مذهبی نیست؛ بلکه یک فرصت طلایی برای تمرین مهربانی و بخشش است. وقتی به زندگی حضرت معصومه (س) و امام رضا (ع) نگاه میکنیم، دریایی از کرامت و سخاوت را میبینیم. آنها همواره پناهگاه نیازمندان و دستگیر بیچارگان بودند.
در این دهه، خوب است که ما هم سعی کنیم کمی بیشتر از خودمان فراتر برویم و به اطرافیانمان توجه کنیم. میتوانیم با یک لبخند، یک کلام محبتآمیز، یا کمک به نیازمندان، رنگ و بوی کرامت رضوی و معصومی را در زندگیمان جاری کنیم.
برگزاری جشنهای ساده و صمیمی، دیدار با سالمندان و کودکان، اهدای خون، کمک به خیریهها و هر کار نیک دیگری که از دستمان برمیآید، میتواند جلوهای از این دهه پربرکت باشد.
دهه کرامت یادآوری میکند که دینداری فقط به عبادت و مناسک محدود نمیشود؛ بلکه قلب تپندهی آن، مهربانی و خدمت به خلق است. بیایید در این ایام، با تأسی به سیره این بزرگواران، جامعهای مهربانتر و همدلتر بسازیم.
انشا چهارم: سفر دلها به سوی نور
تصور کنید، در یک روز گرم تابستانی، ناگهان نسیم خنکی بوزد و جان تازهای به شما ببخشد. دهه کرامت برای دلهای خسته و غبارگرفته، درست همین حس را دارد. یک سفر معنوی کوتاه اما عمیق، به سوی نور و روشنایی.
در این دهه، دلها از هر سو به سوی قم و مشهد پر میکشند. گویی یک مغناطیس قوی، تمام عاشقان اهل بیت (ع) را به این دو قطب نورانی جذب میکند. زیارت بارگاه حضرت معصومه (س) و امام رضا (ع)، فرصتی است برای تطهیر روح، تجدید قوا و گرفتن حاجت.
حتی اگر امکان سفر جسمی هم نباشد، میتوان با دل به سوی این بزرگواران پرواز کرد. خواندن زیارتنامهها، گوش دادن به سخنرانیها و مداحیها، و یاد کردن از فضائل آنها، میتواند دلهایمان را به نور آنها پیوند دهد.
دهه کرامت، دعوتی است به سوی پاکی و معنویت. دعوتی است برای اینکه لحظاتی از دغدغههای روزمره فاصله بگیریم و به سرچشمهی زلال ایمان و عشق متصل شویم. بیایید این فرصت گرانبها را قدر بدانیم و از برکات آن برای رشد و تعالی روحمان بهرهمند شویم.