برای کاهش پرخاشگری و افزایش سازگاری نوجوانت، اول باید روی مدیریت هیجانات خودت کار کنی. پنج بذر هوش هیجانی بهت کمک می‌کنه آرام‌تر واکنش نشون بدی و الگوی مؤثری برای فرزندت باشی.
اینتین – خیلی از والدین فکر می‌کنن باهوش بودن درسی (IQ بالا) کافیِ تا بچه‌شون موفق و خوش‌اخلاق بزرگ بشه؛ اما تحقیقات میگه اتفاقا بچه‌های والدین با IQ بالا، بیشتر دچار پرخاشگری می‌شن! خبر خوب اینه که چیزی که واقعاً می‌تونه رابطه‌تون با نوجوانتون رو بهتر کنه، هوش هیجانیه؛ قابلیتی که میشه تو هر سنی یاد گرفت و تقویت کرد.
برای اینکه پرخاشگری فرزندتون کمتر بشه و سازگاریش بیشتر، قبل از اینکه سراغ تغییر رفتار او برید، باید روی هیجانات خودتون کار کنید. وقتی شما آرام‌تر و آگاه‌تر واکنش نشون بدید، نوجوانتون هم ناخودآگاه یاد می‌گیره احساساتش رو بهتر بشناسه و کنترل کنه. اینجاست که پنج بذر اصلی وارد می‌شن:
بذر اول: آگاهی از بدن و هیجان
هیجانی که نشناسیش، قابل مدیریت نیست. به علائم بدنی مثل تپش قلب، سردرد یا انقباض شونه‌ها توجه کن تا بفهمی چه احساسی پشتشه. همین آگاهی قدم اوله.
بذر دوم: ماندن با احساسات ناخوشایند
به جای جنگیدن یا فرار کردن از خشم و کلافگی، بمون و تماشاش کن. چند نفس عمیق و آگاهانه می‌تونه شدتش رو کم کنه.
بذر سوم: فعال کردن بخش حامی
نذار افکار منفی مثل سرزنش و مقایسه، آرامشت رو غارت کنن. با خودت مثل یه دوست صمیمی مهربون باش.
بذر چهارم: کشف نیاز پنهان
بپرس چرا این رفتار فرزندم منو عصبانی می‌کنه؟ شاید نیاز به دیده‌شدن، ارزشمند بودن یا کفایت در نقش والد پشتشه.
بذر پنجم: حل مسئله با گفت‌وگو
وقتی آرام شدی، مستقیم و شفاف احساس و نیازت رو بگو و خواسته‌ت رو مشخص بیان کن. مثل: «وقتی هر شب تکرار می‌کنم مسواک بزن، کلافه می‌شم. نیاز دارم کفایتم حفظ بشه. خواسته‌م اینه که خودت بدون یادآوری مسواک بزنی.»
با پرورش هوش هیجانی، هم پرخاشگری نوجوانتون کمتر میشه، هم سازگاریش بیشتر. مهم‌تر اینکه اول باید روی هیجانات خودتون کار کنید تا الگوی واقعی برای او باشید. در نهایت می‌تونید همین پنج بذر رو به فرزندتون هم آموزش بدید تا رابطه‌ای سالم‌تر و صمیمی‌تر بسازید.
