معنی و تفسیر شعر «هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا …» از رباعیات خیام

با معنی و تفسیر شعر «هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا …» از رباعیات خیام تو این مطلب همراه ما باشید.

اینتین – رباعیات خیام تأثیر عمیقی بر ادبیات فارسی و حتی ادبیات جهانی داشته‌اند. اشعار او به زبان‌های مختلف ترجمه شده و الهام‌بخش شاعران و نویسندگان بسیاری در سراسر جهان بوده است.

رباعی شماره ۵

هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا

چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا

معلوم نشد که در طرب‌خانهٔ خاک

نقاش ازل بهر چه آراست مرا

تفسیر این شعر

این شعر از شاعر بزرگ ایرانی، خیام، به زیبایی احساسات انسانی و زیبایی‌های ظاهری و باطنی را بیان می‌کند. بیایید هر بیت را به زبان ساده توضیح دهیم:

۱. هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا

شاعر می‌گوید که او از زیبایی‌های ظاهری خود، مانند رنگ و عطر خوش، لذت می‌برد. این جمله نشان‌دهنده‌ی آگاهی شاعر از زیبایی‌های ظاهری خود است.

۲. چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا

در اینجا، شاعر به زیبایی خود تشبیه می‌کند. “لاله” به خاطر رنگ و زیبایی‌اش و “سرو” به خاطر قامت بلند و استوارش. این تشبیهات نشان‌دهنده‌ی حس افتخار شاعر نسبت به زیبایی‌اش هستند.

۳. معلوم نشد که در طرب‌خانهٔ خاک

در این بیت، شاعر به دنیا (طرب‌خانهٔ خاک) اشاره می‌کند و می‌گوید که در این دنیای مادی، چیزها به وضوح قابل فهم نیستند.

۴. نقاش ازل بهر چه آراست مرا

در اینجا، شاعر از “نقاش ازل” صحبت می‌کند که به خدا یا قدرتی بالاتر اشاره دارد. او می‌پرسد که چرا خداوند او را به این زیبایی آفریده است و هدف از این آراستگی چیست.

به طور کلی، این شعر به بررسی زیبایی‌های ظاهری و باطنی انسان و همچنین پرسش‌های عمیق درباره‌ی هدف و معنا در زندگی اشاره دارد. شاعر در تلاش است تا بفهمد که چرا به این شکل آفریده شده و چه هدفی در پس این زیبایی وجود دارد.

منبع: روزانه