معنی و تفسیر شعر «ماییم و می و مُطْرِب و این کنجِ خراب …» از رباعیات خیام

با معنی و تفسیر شعر «ماییم و می و مُطْرِب و این کنجِ خراب …» از رباعیات خیام تو این مطلب همراه ما باشید.

اینتین – رباعیات خیام به بررسی مسائل عمیق فلسفی و وجودی می‌پردازند. او در این اشعار به موضوعاتی چون زندگی، مرگ، زمان، تقدیر و آزادی انسانی می‌پردازد و خواننده را به تفکر و تأمل در این مسائل دعوت می‌کند.

رباعی شماره ۶

ماییم و می و مُطْرِب و این کنجِ خراب

جان و دل و جام و جامه پُر دُردِ شراب

فارغ ز امیدِ رحمت و بیمِ عذاب

آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب

تفسیر این شعر

این شعر از خیام، شاعر بزرگ ایرانی، به بیان حالتی عمیق از عشق و مستی می‌پردازد. در ادامه، هر بیت را به زبان ساده توضیح می‌دهم:

۱. ماییم و می و مُطْرِب و این کنجِ خراب

– ما (شاعر و دوستانش) در کنار هم هستیم و مشغول نوشیدن شراب و شنیدن موسیقی در این مکان خراب (محل نامناسب یا غیررسمی).

۲. جان و دل و جام و جامه پُر دُردِ شراب

– جان و دل ما پر از درد عشق و شوق است، و جام‌های ما نیز پر از شراب است. اینجا اشاره به شادی و لذتی دارد که از نوشیدن شراب به دست می‌آید.

۳. فارغ ز امیدِ رحمت و بیمِ عذاب

– ما از امید به رحمت خدا و ترس از عذاب او آزاد هستیم. این بدان معناست که در این لحظه، فقط در حال لذت بردن هستیم و به مسائل دینی و معنوی فکر نمی‌کنیم.

۴. آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب

– ما از تمام عناصر طبیعی (خاک، باد، آتش و آب) آزاد هستیم. این جمله نشان‌دهنده رهایی از محدودیت‌ها و قیدهای دنیوی است. شاعر در این حالت، خود را فراتر از مسائل مادی می‌بیند.

توضیحات کلی:

در کل، این شعر بیانگر حالتی از مستی، شادی و رهایی است که شاعر در آن احساس آزادی از قید و بندهای دنیوی را می‌کند. او در کنار دوستانش با شراب و موسیقی زندگی را جشن می‌گیرد و از نگرانی‌های دینی یا طبیعی رها شده است. این نوع نگاه به زندگی نشان‌دهنده فلسفه‌ای است که در آن لذت‌های لحظه‌ای و تجربه‌های عاشقانه به عنوان ارزش‌های مهم تلقی می‌شوند.

منبع: روزانه