آموزشی

معنی و داستان ضرب المثل «بغداد خراب است» + انشا

با معنی و داستان ضرب المثل «بغداد خراب است» تو این مطلب همراهمون باشین.

اینتین – درباره ضرب المثل «بغداد خراب است» تو ادامه مطلب بیشتر بخونین:

بغداد خراب است
به شوخی و طنز گفته می‌شود و منظور از آن بیان گرسنگی است.

وقتی می‌گویند فلانی بغدادش خراب است یعنی به شدت گرسنه بوده و در حال حاضر فکر خوردن و رفع گرسنگی است و انتظار دیگری از وی نداشته باشید.

ریشه این مثل را به اوج دوران بغداد نسبت می‌دهند که در آن نعمت به وفور بود و هیچ کس گرسنه نبود ولی بر اثر حمله مغولان ویران شد و فقر و گرسنگی در آن شهر بیداد می‌کرد و اشاره به گرسنگی و فقر بعد از ویرانی بغداد دارد.

سرتاسر بغداد همه دود کباب است

فلسی نبود در کف و بغداد خراب است

اگر دانی که نان دادن ثواب است

تو خود می‌خور که بغدادت خراب است

داستانِ این ضرب المثل
کلمه بغداد را برخی به زبان فارسی نسبت داده‌اند و معنی آن را “باغ داد” یا “بغ داد” به معنای “خدا داد” می‌دانند. بغداد امروزه پایتخت عراق است و جمعیتی حدود شش میلیون نفر دارد که در کنار رودخانه‌های دجله و فرات قرار دارد.

قبل از ظهور اسلام، بغداد هیچ‌گونه شهرتی نداشت و تنها یک ده کوچک وابسته به شهر مدائن بود. زمانی که منصور عباسی از این منطقه عبور می‌کرد، دستور داد تا شهر مدائن را ویران کنند و از مصالح آن، شهری جدید به نام بغداد بسازند. احتمالاً نام بغداد به معنی “خدا داد” به همین دلیل انتخاب شد، زیرا مصالح ساخت آن شهر به‌طور رایگان از ویرانی مدائن به‌دست آمد.

در زمان حکومت خلفای عباسی، بغداد رونق زیادی یافت و قصرهای باشکوهی در آن ساخته شد که با پول بیت‌المال مسلمانان تأمین می‌شد. در بغداد مساجد و مدارس بزرگ و مهمی چون نظامیه بغداد و مدرسه مستنصریه ساخته شد. اما این شکوه و عظمت تا زمانی ادامه داشت که هلاکوخان مغول با حمله‌ای سریع و ویرانگر خلافت عباسیان را نابود کرد و هزاران نفر از مردم بغداد را به قتل رساند و تمام آثار علمی، فرهنگی و مذهبی را تخریب کرد.

این حمله موجب شد تا قحطی و گرسنگی در بغداد شدت پیدا کند و شهر از یک مرکز تمدن و فرهنگ به ویرانه‌ای تبدیل شود. بعدها به علت فقر و گرسنگی شدید، مردم به کنایه از بغداد ویران به عنوان نماد گرسنگی و فقر یاد می‌کردند. به همین دلیل، وقتی کسی گرسنه یا درمانده بود، می‌گفتند: «به دادش برسید که بغدادش خرابه!»

بغداد سال‌ها در دست حکومت‌های مختلف بوده است. گاهی تحت تصرف ایران و گاهی در اختیار امپراتوری عثمانی قرار داشت. در دوران صفوی، پس از توافقی بین شاه صفی و سلطان مراد، ایروان به ایران و بغداد به عثمانی منتقل شد. شاید این مثل به‌دنبال ویرانی بغداد و از سوی ایرانیان ساخته شده باشد و در زبان فارسی جایگاه پیدا کرده باشد، همچنان که چند دهه پیش، وضعیت مالی خوب افراد را با عبارت “وضعش کویته” توصیف می‌کردند.

انشا با موضوع این ضرب المثل
مقدمه

ضرب‌المثل‌ها در فرهنگ‌های مختلف به‌عنوان گنجینه‌ای از تجربیات و آموزه‌های زندگی شناخته می‌شوند. هر ضرب‌المثل بیانگر یک حقیقت اجتماعی، اخلاقی یا انسانی است که در دل خود پیام‌های عمیقی را به ما منتقل می‌کند. یکی از این ضرب‌المثل‌ها “اگر دانی که نان دادن ثواب است تو خود مِی خور که بغدادت خراب است” است. این ضرب‌المثل به طور غیرمستقیم به انسان‌هایی اشاره دارد که در شرایط سخت و بحرانی هستند و نمی‌توانند به دیگران کمک کنند، زیرا خودشان به کمک نیاز دارند.

بدنه

این ضرب‌المثل به ما یادآوری می‌کند که در هنگام مشکلات و گرفتاری‌ها، افراد ابتدا باید به خود توجه کنند. وقتی فردی در موقعیت دشواری قرار دارد و به شدت نیازمند است، نمی‌تواند به راحتی به دیگران کمک کند. همان‌طور که در ضرب‌المثل گفته شده، “نان دادن ثواب است”، اما وقتی کسی خود به شدت نیازمند است، نمی‌تواند در شرایط فعلی به دیگران نان بدهد. در واقع، «تو خود مِی خور» اشاره به این دارد که فرد باید ابتدا نیازهای خودش را برطرف کند و سپس در صورتی که توانایی داشت، می‌تواند به کمک دیگران بشتابد.

این ضرب‌المثل به شکلی به ما یادآوری می‌کند که در دنیای امروز، بسیاری از افراد درگیر مشکلات خود هستند و ممکن است در شرایطی باشند که برای رفع نیازهای خود به کمک و توجه نیاز داشته باشند. در چنین شرایطی نمی‌توان از آن‌ها انتظار داشت که دست به عمل نیکو بزنند یا به دیگران یاری دهند. به عبارت دیگر، برای اینکه بتوانیم در آینده به دیگران کمک کنیم، باید ابتدا مشکلات خود را حل کرده و توانایی و ظرفیت لازم برای کمک را پیدا کنیم.

نتیجه‌گیری

ضرب‌المثل “اگر دانی که نان دادن ثواب است تو خود مِی خور که بغدادت خراب است” به ما یادآوری می‌کند که در شرایط سخت، انسان‌ها باید به خود توجه کنند و نیازهای خود را برطرف نمایند. در حقیقت، این ضرب‌المثل به ما نشان می‌دهد که نباید از افراد در موقعیت‌های دشوار انتظار داشت که به دیگران کمک کنند، زیرا زمانی که خود به رفع مشکلات خود پرداخته‌ایم، می‌توانیم با توانمندی بیشتری به دیگران یاری رسانیم. بنابراین، درک شرایط دیگران و درک نیاز خود، اساس کمک به یکدیگر است.

منبع |‌روزانه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا