با معرفی و خلاصه کتاب «غازی که نمی خواست غاز باشد» تو این مطلب همراهمون باشید.
اینتین – چه کتاب باحالی به نظر میاد! اسمش هم جالبه: “غازی که نمی‌خواست غاز باشد”. انگار یه غاز کوچولوئه که از غاز بودنش خوشش نمیاد و دلش می‌خواد یه حیوون دیگه باشه.
نویسنده‌اش یه آقای انگلیسیه به اسم پتر هوراچک که هم داستان رو نوشته هم نقاشی‌هاش رو کشیده. ترجمه‌اش هم کار خانم نورا حق‌پرسته و کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم چاپش کرده. این‌طور که معلومه، پر از نقاشی‌های خوشگل و بامزه‌ست و برای بچه های ۴ سال به بالا خیلی مناسبه.
داستان از این قراره که یه روز این غاز کوچولو به اطرافش نگاه می‌کنه و می‌بینه که اونم مثل بقیه غازهاست، ولی ته دلش یه جور دیگه می‌خواد باشه. هی فکر می‌کنه اگه جای حیوونای دیگه بود، چه کارهای خفنی می‌تونست بکنه. مثلاً اگه فیل بود با خرطومش بازی می‌کرد، اگه خفاش بود از درختا آویزون می‌شد، اگه توکا بود چهچه می‌زد، اگه پنگوئن بود رو برف‌ها سر می‌خورد و اگه زرافه بود گردنشو حسابی می‌کشید.
خلاصه این غاز کوچولو هی خودشو جای حیوونای مختلف تصور می‌کنه و اداشونو درمیاره تا اینکه می‌رسه به شیر. فکر می‌کنه چه کیفی میده مثل شیر غرش کنه! ولی همین کارش حسابی دردسرساز میشه. وقتی سعی می‌کنه مثل شیر غرش کنه، یه شیر عصبانی میشه و دنبالش می‌کنه.
غاز بیچاره که می‌بینه شیر از دستش عصبانی شده، پا به فرار می‌ذاره. تو همین فرار کردن، یهو متوجه میشه که همه اون کارهایی که دوست داشته حیوونای دیگه بکنن رو خودش هم بلده! اینجاست که می‌فهمه غاز بودن هم اصلا بد نیست. تازه می‌فهمه برای انجام دادن بعضی کارها لازم نیست حتما یه حیوون دیگه باشه. بعد از این ماجرا، دیگه خودشو به عنوان یه غاز قبول می‌کنه و به توانایی‌های خودش هم پی می‌بره.
به نظر من این داستان “غازی که نمی‌خواست غاز باشد” خیلی آموزنده است. هم بچه‌ها رو با چند تا حیوون و کارایی که می‌کنن آشنا می‌کنه، هم بهشون یاد میده که از چیزی که هستن ناراضی نباشن. چون هر کسی یه جور توانایی خاص داره که فقط باید پیداش کنه. نقاشی‌های کتاب هم حتما خیلی جذابن که بچه ها رو بیشتر به خوندن تشویق می‌کنن. دلم می‌خواد زودتر این کتاب رو ببینم!