معنی و داستان ضرب المثل «دست کسی را توی حنا گذاشتن»

با معنی و داستان ضرب المثل «دست کسی را توی حنا گذاشتن» تو این مطلب همراهمون باشین.

اینتین – ریشه ضرب‌المثل «دست کسی را توی حنا گذاشتن» به روزگاری برمی‌گردد که مردم برای زیبایی، پاکیزگی یا حتی درمان سردرد، از حنا برای رنگ کردن مو، گیسو، ریش و سبیل خود استفاده می‌کردند.

در گذشته، که ابزارهای آرایشی و بهداشتی به وفور امروز نبود، زنان و مردان به گرمابه می‌رفتند و در شاه‌نشین آن دور هم می‌نشستند. دلاک حمام ابتدا مو، ریش، سبیل یا گیسوی آنان را حنا می‌بست و سپس دست و پایشان را نیز در حنا قرار می‌داد. شخصی که دست و پایش در حنا بود، ناچار بود ساعت‌ها بی‌حرکت بماند تا رنگ حنا تثبیت شود. در این مدت، برای گذراندن وقت، با دیگران که در همان وضعیت بودند گفت‌وگو می‌کردند.

حمامی برای جلوگیری از خستگی و گرمازدگی آنان، با نوشیدنی‌های خنک‌کننده مانند آب هندوانه و انواع شربت — که به آن‌ها «تبرید» می‌گفتند — پذیرایی می‌کرد. از آنجا که شخص حنا بسته نمی‌توانست کاری انجام دهد، نوشیدنی‌ها را خود حمامی به دهانش می‌گذاشت.

به مرور زمان، این وضعیت ناتوانی و بی‌حرکتی از فضای حمام فراتر رفت و در زبان مردم به صورت ضرب‌المثل درآمد. امروز این عبارت را درباره کسی به کار می‌برند که در میانه کاری تنها گذاشته شده یا در شرایطی قرار گرفته که هیچ کاری از دستش برنمی‌آید.